Mysterium
Zaćmienie Księżyca
Fazy Lunarne
Człowiek od dekad zwracał uwagę na to co się działo w przyrodzie. Wyciągał wnioski na podstawie tego co widział i tego co się wówczas działo. By ta wiedza zachowała się dla młodszych pokoleń, przekazywano ją ustnie w formie przypowieści, legend, ballad, pieśni, a także ukazywano poprzez elementy tańca i stroju. Opowiadano je przy ogniskach i różnorodnych, ważnych okazjach. Część wiedzy zachowała się w przesądach, przysłowiach i porzekadłach… Z czasem wiedzę zaczęto spisywać.
Zauważno, że bez Słońca i Księżyca, znane nam życie nie istniałoby.
Jednakże przejdźmy do istoty rzeczy dzisiejszego artykułu.
Inne nazwy zaćmienia Księżyca:
-
krwawy księżyc
Czym jest zaćmienie Księżyca?
Jest to moment w którym Księżyc znajduje się całkowicie lub częściowo w cieniu Ziemii. Owe zjawisko astronomiczne możemy obserwować tylko i wyłącznie podczas pełni, na obszarze obejmującym nawet kilka kontynentów. Może trwać maksymalnie niecałe dwie godziny.
Rozróżniamy trzy rodzaje zaćmień Księżyca:
-
całkowite (Księżyc całkowicie kryje się w cieniu Ziemi, przez co atmosfera nadaje mu czerwony, pomarańczowy lub szary kolor),
-
częściowe (Księżyc tylko częściowo skrywa się w cieniu Ziemi, przez co zacieniona część Księżyca może zmienić barwę)
-
półcieniowe (Księżyc nie zanurza się w cieniu Ziemii, można na nim zaobserwować tylko drobne pociemnienie na samym brzegu).
Jak zachowuje się energia podczas zaśmienia Księżyca?
Podczas zaćmienia Księżyca nakładają się na siebie różne rodzaje ciągów energetycznych. Pierwszy to energia wędrująca ze Słońca w stronę Ziemii do której jesteśmy przyzwyczajeni. Drugi to “przeciąg energetyczny” wywołany ułożeniem planet w jednej linii, który jest gwałtowny i potrafi pociągnąć za sobą wszystko co jest wokół. I trzeci to cofka energetyczna wynikająca z braku odpowiedniego przepływu energetycznego między Słońcem-Księżycem-Ziemią. Wszystko to powoduje silne, niestabilne rozchwianie energetyczne.
W jaki sposób zaćmienie Księżyca wpływa na ludzi, zwierzęta i rośliny?
Zacznę od istotnych, chociaż często pomijanych informacji. Dawniej, jeszcze przed osiemnastym wiekiem, ludzie nie mieli takiej ciągłości snu, jak my obecnie. Sen dzielił się na dwie, czterogodzinne części. Zaś czas pomiędzy nimi był różnorodnie wykorzystywany. Zaś pobudzające używki nie były tak powszechne jak dzisiaj. By móc się chronić przed zwierzętami polującymi w nocy – wykorzystywano światło księżyca.
Dlatego w dawnych czasach ludzie byli bardziej wrażliwi na wpływ Księżyca. To właśnie ich wrażliwość (co jest paradoksem tamtych czasów: posiadano niewielką wiedzę, lecz olbrzymią wrażliwość energetyczną; w dzisiejszych czasach zwykle jest na odwót: człowiek posiada olbrzymią wiedzę i jest zazwyczaj niewrażliwy energetycznie) pomagała im przetrwać w tych trudnych czasach. Zaczynały powstawać historie bazujące na lykantropii i dzikiej naturze człowieka. Zauważano związek między pojawiającą się agresją (silny instynkt walki i chronienia siebie przed zagrożeniem), a także reakcji organizmu na pełnię, czy też zaćmienie księżyca.
Właśnie te czynniki sukcesywnie zapisywały się w genetyce naszych przodków. I tutaj bezpośrednio możemy przeskoczyć do informacji o wpływie Słońca i Księżyca na szyszynkę – reguluje produkcje hormonu melatoniny odpowiedzialnej za tak zwany “zegar biologiczny”. Tutaj nawet można się powołać na badania naukowe, ukazane w czasopiśmie Current Biology: wykazały, że ludzki organizm reaguje na pełnię Księżyca, nawet jeśli dana osoba nie jest świadoma danej fazy Księżyca. Kolejną ciekawostką są badania przeprowadzone przez brytyjskich urologów. Udokumentowali, że podczas pełni Księżyca znacznie częściej pojawia się kolka nerkowa. Zaś holenderscy naukowcy (Christian Cajochen) z Bazylei zaznaczają, że podczas pełni, zwiększa się ilość przyjmowanych pacjentów na oddziały dla osób psychicznie chorych. To są jedne z wielu przykładów, potwierdzających wpływ Księżyca na żywe organizmy. Natomiast zaćmienie Księżyca może przyczynić się do gwałtownych reakcji, nerwowości, braku cieprliwości, a także melancholii, czy też zwiększenia rozmyślań.
Działania magiczne podczas zaćmienia Księżyca:
Najlepiej jest, jeśli nie podejmie się działań magicznych, ze względu na rozchwianą, niestabilną energię, z którą wiele osób nie potrafi sobie poradzić. Do owych działań nie zaliczają się reakcje czysto symboliczne.
Zaćmienie Księżyca według przesądów:
-
tarcza Księżyca jest czerwona lub przeźroczysta – zapowiedź klęsk żywiołowych, wojen, zarazy (pojawiające się wycie psów i wilków w tym czasie, tłumaczono zbliżającycmi się nieszczęściami)
-
następuje przebudzenie demonów i pojawia się aktywność diabłów, wampirów, wilkołaków i upiorów
-
mogą pojawić się Dusze przy miejscach pochówku i na rozdrożach
-
demony domowe w tym czasie mogą być kłopotliwe
Zaćmienie Księżyca według innych tradycji i kultur:
-
buddyści wierzą, że każdy czyn podczas zaćmienia Księżyca (dobry i zły) jest zwielokrotniony aż dziesięciokrotnie
-
południowoafrykańskie wierzenia mówią, że Słońce i Księżyc ze sobą walczą, natomiast w obowiązku ludzi należy się spotkać i zachęcić je do pokojowego rozwiązania sporu
-
rdzenni amerykanie traktują zaćmienie Księżyca jako transformację, która nastąpi po tym zdarzeniu, na naszej planecie
-
cytat biblijny “słońce obróci się w ciemność, a miesiąc (Księżyc) w krew, pierwej niż dzień Pański wielki i straszny przyjdzie” (Księga Joela 2:31; Stary Testament)
-
w Indiach panuje zwyczaj unikania gotowania, spożywania posiłków i picia napojów podczas zaćmień Księżyca lub Słońca. Wierzą, że jedzenie bez światła słonecznego może się szybciej zepsuć i wywołać problemy natury gastrycznej
-
w wielu kulturach uważa się, że kobiety będące w ciąży, powinny pozostać w domu na ten czas; uważa się, że Księżyc może przekląć ich nienarodzone dziecko; mają obowiązek odpoczywać od codziennych prac domowych (ostre przedmioty mogą spowodować niechcianą zmianę)
-
Inkowie uważali, że Księżyc ciemnieje, ponieważ mitologiczny jaguar stara się go pożreć; dlatego używano włóczni i potrząsano nią w stronę Księżyca, by zakończyć krwawą rzeź
Bibliografia:
-
Kajfosz Jan “Magia w potocznej narracji”
-
Kowalski Piotr “Kultura ludowa Słowian”, “Kultura duchowa”
-
Ogrodowa Barbara “Zwyczaje, obrzędy i tradycje w Polsce”
-
Simonides Dorota “Mądrość ludowa”
-
red. Jerzy Bartmiński “Słownik stereotypów i symboli ludowych”
-
Tomiccy Joanna i Ryszard “Drzewo życia”